به منظور شناسایی نشانگرهای ریزماهواره پیوسته با مقاومت به بلایت فوزاریومی سنبله گندم، جمعیت های F3:5 وF3:4 حاصل از تلاقی در والد فلات (حساس) و فرونتانا (نیمه مقاوم) در شرایط مزرعه و تحت آلودگی مصنوعی، طی دو سال مورد ارزیابی فنوتیپی قرار گرفتند. توسعه بیماری بوسیله سطح زیر منحنی پیشرفت آلودگی اندازه گیری شد. نتایج تجزیه های فنوتیپی نشان داد که والدین و جمعیت های در حال تفکیک دارای اختلاف های معنی دار از نظر مقاومت به بیماری بودند. بهترین تفکیک برای مقاومت در 22 تا 26 روز پس از آلودگی اولیه مشاهده شد. توزیع فراوانی مقادیر سطح زیر منحنی پیشرفت آلودگی نشان داد که مقاومت به بلایت فوزاریومی سنبله یک صفت کمی است. نتایج تجزیه مولکولی بوسیله 170 نشانگر ریز ماهواره نشان داد که یک فاصله ژنومی روی بازوی کوتاه کروموزم 7A، حداکثر18.2 درصد از تغییرات سطح زیر منحنی پیشرفت آلودگی را با اثر منفی توجیه می نماید.